HENK SNEEVLIET
Henk Sneevliet is voor de Vierde Internationale, en daarom ben ik met hem meegegaan door alle partijconflicten heen, zelfs nadat onze oude leiders uit de osp de kuierlatten hebben genomen. Waarom?
Het stalinisme is het stalinisme gebleven, en nog erger: het handhaaft zich nu door terreur en laster, in de Sovjet-Unie, in Spanje tegen de poum. En de sociaal-democratie? Het zijn ongetwijfeld bekwame regenten, maar ze zijn volstrekt blind voor de catastrofe die op ons afkomt. Ze deugen voor het rustige werk van alle dag, niet voor stormtij.
Ik heb oom Henk, zoals Sneevliet wordt genoemd, nu ook van nabij leren kennen. Op een bijeenkomst van de jeugd, waar hij voor ons heeft gesproken, is hij na afloop naar me toe gekomen om me te polsen. Wat ik deed. Op een deurwaarderskantoor? Hij scheen het niet erg te vinden. Wel had hij er moeite mee dat ik joods ben. 'Als je maar kleurecht bent', houdt hij me voor, 'Jacques de Kadt en Sal Tas zijn er ook vandoor gegaan.'
Zijn opmerking verwart me, maar verbijstert me ook. Die man is gek, was mijn eerste reactie, en ik spreek erover met Willy, mijn vriend. Hij is al jaren werkloos, en het is hem aan te zien. Zijn vlashaar is onverzorgd, en zijn lichtblauwe ogen kijken verwijtend de wereld in. Toch gaat hij elke dag naar het partijbureau in de Helmersstraat om daar te werken. Dagelijks ook ontmoet hij oom Henk die als nas-voorzitter op het nas-kantoor in de Brederostraat, erachter, werkt.
118