idee van hoe blij ik gisteren was met de 'Pipo' die Karin voor me heeft geschilderd en die nu natuurlijk bij me hangt, fleur brengend in de cel, als een voortdurende groet van onze lieve meid. Ik kan me zo goed voorstellen hoe je in jezelf gelachen hebt toen je als 'publiek' moest optreden voor haar fluitspel. Fijn dat jullie wat aan Sinterklaas doen, de kinderen vinden het vast gezellig. Wil je de Blaauws bedanken voor de ƒ 2,50 op m'n kantinerekening? Ze zijn nu toch wel bijzonder hartelijk. Tussen twee haakjes, wat heeft de oogarts gezegd? Enfin, dat hoor ik donderdag wel.
Bart is zo'n door-en-door goede jongen, we zijn vroeger wel eens te kritisch tegen hem geweest. Ja, als een mens z'n leven over kon doen, wat zou hij dan veel rechtvaardiger zijn. Maar ja, we hebben toch altijd oprecht geprobeerd onze fouten te corrigeren, en dat moet onze kinderen toch ten goede zijn gekomen, hoe een heerlijk span is het niet. Ze zijn zo spontaan in alles, elk op haar of zijn manier, er zit echt lijn in dat stel van ons. Wel, Beppeke, zondag zul je dat zien, dat weet ik zó zeker! Nu ik deze brief aan je schrijf, gek is dat hè, voel ik me weer zo jong. Ik heb nooit veel gepiekerd over 'jong zijn' of'ouder worden', maar in de cel heb ik wel eens het gevoel gehad: wat ben ik nu ineens verschrikkelijk oud geworden, dat 'jongensachtige' krijg ik nooit meer terug. En nu is het er toch, zo'n gevoel alsof de hele wereld nog voor me open staat. Dat, ondanks de zorgen die er maar al te werkelijk zijn. Maar vandaag denken we alleen aan je verjaardag zondag, aan de blijdschap van de kinderen die zich ongetwijfeld ook op jou zal overdragen en mij kracht geeft. Ik kan me nog zoveel verjaardagen uit m'n jeugd herinneren, voor kinderen zijn het hoogtijdagen, het cadeautje dat je voor moeder zal kopen, het lekkere eten
9i