Dapper zijn omdat het goed is

moet het op een correcte manier gebeuren. We zullen wel zien!

Onze kinderen beschouwen hun moeder gelukkig zozeer als een kameraad, bij vreugd en bij verdriet, dat ze nooit bang hoeft te zijn alleen te worden gelaten. Al vergeten ze haar wel eens te bedanken als ze daar méér dan recht op heeft. Maar ja, zo zijn kinderen. Als ze het in de leeszaal hebben, zou je eens moeten lezen: 'Van medicijnman tot geneesmeester' van Haggard. Het is héél interessant en boeiend geschreven. Nu ik ook het radioprogramma moet tikken, probeer ik het een beetje aantrekkelijk te doen. Bijv. bij de sport op zondagmiddag zag ik dat er een reportage is, o.a. van Ajax-Sp. Enschede. Daar zijn die Amsterdammers natuurlijk gek op, denk ik dan, en ik tikte er apart onder: reportage Ajax-Sp. Enschede. En ja hoor, later hoorde ik twee gevangenen erover praten. Daar heb ik dan verrekt veel plezier van. Het zijn maar kleinigheden, maar toch is het belangrijk. Daarom heb ik er ook zo'n plezier in dat de bibliotheek wordt gereorganiseerd. Dat geeft je tenminste het gevoel, niet helemaal nutteloos te zijn. Het gevangenisleven is waarlijk al hard genoeg. Soms moet ik ook wel lachen, dan hoor ik een of andere uitdrukking die me aan een boek van Willem van Iependaal doet denken. Later zal ik jullie wel eens vertellen, wat voor 'beroemdheden' ik al heb leren kennen, doordat ze in een cel naast je zaten of iets dergelijks. Enfin, ik lach er maar om, als dat het ergste was! En later zullen we er samen nog wel eens om lachen. Daar komt het eten, spruitjes vandaag, niet gek. Die zullen we maar eens naar binnen slaan, daarna maak ik de brief af. Tot straks!

Dat zit er weer in. En daarmee begint de zondagmiddag. Straks luchten, daarna ga ik wat lezen. En zo

78