leen, hij is helemaal van streek op het ogenblik, omdat Elinkwijk, zijn club, is gedegradeerd. Hij is plotseling verschrikkelijk pessimistisch over allerlei dingen, ik lach dan maar wat in mezelf, want ik weet dat het alleen maar komt vanwege Elinkwijk. En dan zegt hij plotseling: 'Nou, ze hebben niet beter verdiend, wat zou ik ze pesten als ik vrij was.' Tot troost voegt hij er meestal aan toe: 'Nou, Volewijckers redt het ook niet in de eredivisie.' Ik beaam dat dan maar, wat me niet te veel hartzeer kost, want in mijn jeugd was ik voor Meteoor, en Volewijckers heeft Meteoor meer dan eens de das omgedaan... Jullie ziet, er zijn gelukkig ook nog alledaagse problemen in dit leven. De mensen in de gevangenis zijn in wezen een weerspiegeling van de mensen in de vrije maatschappij, er zijn goede en kwade onder, alleen ligt hun leven op een ander vlak. Ze zijn meestal primitiever, handelen voordat ze nadenken, en daar komt narigheid door. Ik heb zo al heel wat mensen leren kennen, zo'n Huis van Bewaring is nu eenmaal een duiventil. Vorige week zei een nieuweling tegen mij: 'Hallo, Sal.' Ik dacht: verrek, ik ken die jongen toch niet, maar het bleek een 'terugkomer' te zijn. Daarvan zijn er ook heel wat. 'Op herhalingsoefeningen' heet dat hier.
Heel veel liefs, woensdag weten we meer. Dag, Papa, Sal.
Zondag, iójuli 1961
Liefste Bep en kinders,
Zojuist een blaadje van de kalender gescheurd. Nu gaan we echt aftellen. Intussen stroomt het buiten van de regen en zijn mijn gedachten bij jullie in IJmuiden en bij Bart op Texel. Als het nu maar wat beter vakan-
185