sche vloot in de Japans-Russische oorlog 1904/5, machtig interessant. En nog meer, hoor: een gedocumenteerd werk van Bruno Weil over het proces-Drey-fus, waarin de intriges van de geheime diensten een bijzonder actuele indruk maken... tot aan documentvervalsing toe. Jullie ziet, ik heb als een razende zitten lezen, dat doet een mens wel eens goed. Ik heb voor vandaag, zondag, ook al weer de nodige boeken klaarliggen, de dag is dan om voor ik er erg in heb. Het is zelfs zo erg met dat gelees, dat het schaken op zaterdagen zondagavond me een beetje stoort, wat niet wegneemt dat ik het toch wel prettig vind, hoor. Je vader is een raar produkt, hè Bart.
Er stond deze week een goed artikel van Van Randwijk over Cuba en Algerije in Vrij Nederland. Het is niet meer het domme geschrijf dat eerst zo in trek was. Er is ongetwijfeld een zekere kentering. Dat blijkt trouwens ook uit het verzet dat men internationaal kan waarnemen tegen het eigenmachtig, politiek, reactionair optreden van de geheime diensten, die zo ongeveer overal bezig waren een staat in de staat te vormen. Het is een interessante tijd. De mensen hebben toch wel iets geleerd uit de verschrikkelijke ervaringen van 1940/45, hoe apathisch de stemming in Europa de laatste jaren ook was. Maar dreigt er gevaar, dan richt men zich toch weer op. Dit blijkt trouwens ook uit de brede sympathie voor onze zaak. Het zal de justitie niet mogelijk zijn, een verklaring voor ons lange voorarrest te geven, die het gekrenkte rechtsgevoel van de mensen bevredigt. Iedereen trekt, terecht, een vergelijking tussen de 'barmhartigheid' die tegenover NSB'ers en dergelijk gespuis werd gepredikt en betracht, en de houding tegenover ons die voor een goede zaak zijn opgekomen. Enfin, ik zit liever een jaar in voorarrest
159