Sneevliet, rebel (Poste-restante Rood). Mijn verwijten aan het adres van Mien Sneevliet waren heel emotioneel. Later heb ik daar spijt van gekregen, want tijdens het proces tegen Michel Raptis en mij was zij een waardige getuige om ons te ontlasten, zij vergeleek mijn gedrag met dat van Henk Sneevliet, en was zo indrukwekkend dat de president van de rechtbank de tranen uit zijn ogen veegde.
Amsterdam, 7 mei 1961
Liefste Bep en kinders,
Gisteren ontving ik een sympathietelegram van het congres van het O.V.B. Ik vond het erg fijn.
Wat leuk, Bep, dat Karin nu ook zelf wijsjes maakt zoals jij vroeger deed. Ze is een gevoelige meid. Die bliksem, ze is haar leeftijd vooruit wanneer ze nu al boeken als 'Alleen op de wereld' leest. Ik heb daar niets op tegen, hoor Bart, jij leest trouwens helemaal geen kinderboeken meer. En daar heb ik ook niets op tegen... Het gaat er maar om datje begrijpt, of probeert te begrijpen wat je leest. Dat Karin zo met haar boek meeleefde bewijst wel dat het niet boven haar begrip ging. Op bevrijdingsdag was er vuurwerk op de Sloter-plas, hè? Jullie waren zeker met z'n drietjes naar oma, om alles vanuit het Gerhardhuis goed te kunnen zien? Het zal daar wel een hele drukte zijn geweest. De laatste weken heb ik weer veel gelezen, dat gaat zo bij vlagen. Waarschijnlijk ben ik rustiger nu ik weet wanneer het proces plaatsvindt. Voor het ogenblik is het tenminste zo. Een boek van Kazantzakis, een waarachtig groot Grieks schrijver, met een ongewoon uitbeeldingsvermogen. Verder een boek van Somerset Maugham, dat tegenover het werk van Kazantzakis maar een prul is. Dan een boek over de ondergang van de Russi-
158