dan dat ik verantwoordelijk zou zijn voor het opleggen van een dergelijk voorarrest, zeker in een zaak als de onze. Ik kan jullie nu tenminste in de ogen zien zonder me te schamen. Enfin... Wat een sof hè, die voetbalwedstrijd tegen Hongarije, Bart? Heb je hem op de tv gezien? Met een aantal prima-donna's vorm je nog geen team, dat zullen ze wel gemerkt hebben. Als ik al die drukte erom lees, moet ik wel eens lachen. Jongens, nog twee weken, dan is het Pinksteren. Heerlijk dat jullie naar buiten gaan. Ik heb er dan alle veijaars-en feestdagen van een vol jaar op zitten, zitten in de letterlijke zin van het woord. Het was geen gemakkelijk jaar, maar toen ik jullie donderdag zo zag, dacht ik: jullie hebt je er stuk voor stuk dapper door geslagen. Jij Bep, bent een werkelijke steun voor de kinderen en voor mij, Bart is bezig een kranige kerel te worden, Kaat wordt al een echt zelfstandig meisje. Dat Mimi zomaar op je schoot springt, Bep. Zo aanhalig was ze vroeger niet. Het is nu natuurlijk rustiger thuis, daar zal het ook wel door komen. En misschien wil ze nu extra lief voor jullie zijn... Je zag er donderdag wat bezorgd uit, Bep, ik geloof dat het om mij was. Ik sla en knok me er wel door, hoor Bep, maak je daar niet te veel zorgen over. Ik ben wel wat gewend, en een ouwe taaie. Soms kan ik me wel kwaad maken, maar niemand is in staat mij moreel te breken. Dat weet je trouwens. Ik probeer de dingen zo redelijk mogelijk te verwerken, de enige voorwaarde om dit bittere hoofdstuk in ons leven niet tot een verloren hoofdstuk te maken. Het voornaamste is dat thuis alles goed marcheert, dat ook jullie er niet onder te krijgen zijn. Zo komen we gemeenschappelijk deze tijd zo goed mogelijk door. Tot vrijdag. Veel liefs, Sal, Papa.
160