Dapper zijn omdat het goed is

Het is verdrietig dat ik er ook nu niet bij ben, laat de gezelligheid er niet onder lijden. Morgen is het i mei, koninginnedag... Het Vrije Volk gisterenavond, een grote foto van de koningin op de voorpagina, ergens op de binnenpagina's ook nog wat over i mei. Wat een krant, enfin, het is niets nieuws. Het is geen wonder dat men weinig respect heeft voor zulke tegenstanders, ze hebben het er echt naar gemaakt.

De generaalsopstand in Algerije is weer achter de rug, als een kaartenhuis ineengezakt bij het eerste her-ontwaken van de Franse massa's sinds mei 1958. De Gaulle is nu de grote man, maar zijn afhankelijkheid van de brede lagen van het Franse volk is wel duidelijk gedemonstreerd, en daarbij is zijn eigen positie als 'scheidsrechter' duidelijk in het geding gekomen.

De balans is, ofschoon ik nu al elf maanden 'zit', gunstig. Je hebt in die tijd echt leiding gegeven, Bep, goede leiding, de bewijzen vormen de kinderen. Ik merk het op donderdag, met het bezoek, de kinderen zijn zo één met je, ze hebben zo volledig vertrouwen in je. En het was waarachtig geen gemakkelijke tijd. Dat geeft vertrouwen, ook voor de toekomst. We knokken ons er wel door, verdriet blijft verdriet, maar het krijgt ons er niet onder.

Veel liefs, Sal, Papa.

Pim en Pam waren de twee zoons van Henk Sneevliet, die alletwee zelfmoord hebben gepleegd. Zij waren homosexueel, en ongelukkige jongens. Pam was de laatste die de hand aan zichzelf sloeg. Hij wilde naar Spanje om te gaan vechten in de burgeroorlog, en kreeg daarvoor geen toestemming van zijn vader, die zich op een partijbesluit beriep. Het leidde tot een hartstochtelijke ruzie. Pam liep kwaad weg en verdronk zich in de Boerenwetering. Ik heb er uitvoerig over geschreven in

157