Dapper zijn omdat het goed is

Het artikel van Fons Hermans was een hartstochtelijke verdediging van Michel Raptis en mij, een scherpe veroordeling van het lange voorarrest.

Zondag, 16 april 1961

Liefste Bep en kinders,

Donderdag kreeg ik van moeder een telegram, namens de kameraden die op Westerveld waren. Toen er een telegram kwam schrok ik eerst even, omdat jullie me die middag juist verteld hadden dat El 40 gr. koorts had. Gelukkig werd ik door degene die mij op de hoogte stelde meteen gerustgesteld. Ik was echt getroffen door de attentie van degenen die op Westerveld waren, en aan mij dachten. Wil je dat aan moeder zeggen, Bep?

Ik heb net aan Karin geschreven, die bliksem gaat straks al naar de vijfde klas. Ik geloofde het zelf haast niet, heb zitten uitrekenen, maar ja hoor, het is zo. We worden oud, Bep. Wat heb jij een mooie boeken uit de leeszaal, Bart. Wanneer papa weer thuis is, gaan we samen eens het beeld van Zadkine in Rotterdam zien, m'n jongen. Dat doen we echt, hoor. Tante Bertha had gelijk, er was hier een koor met de paasdagen, maar het was een vrouwenkoor, geen mannenkoor. Verder een paar mannenstemmen, een conférencier, 'cowboy' e.d. Ik geef inderdaad niet veel om die dingen, maar je bent er even uit. We kregen 5 eieren, willen jullie geloven dat ik er later pijn in m'n buik van had. Je vervreemdt nu eenmaal van zulke 'luxe', daar zal ik thuis ook weer aan moeten wennen. Gelukkig geef ik niet veel om eten, ik weet meestal niet eens meer wat ik gegeten heb. Ik kan me goed voorstellen hoe de tuin er nu voor staat, Bep. Het is de mooiste

150