tijd van het jaar, alles is nog zo fris. Daar komt de vork al, ik ben laat vandaag. De koffie werd gebracht, het was tegen half elf, terwijl ik dacht dat het pas negen uur was geweest. Ik ben toen als de bliksem gaan schrijven. Vorige week schreef ik dat ik de laatste tijd laat in slaap val, maar het is nu alsof m'n lichaam de schade wil inhalen. Ik kan 's morgens niet wakker worden. Vannacht droomde ik, dat ik nog wel gevangen zat, maar dat ik 's avonds naar huis mocht. Enfin, aan alles komt een eind. Donderdag heb ik 'grote sluiting' gekregen, nu is het wachten op de dagvaarding. Een kwestie van weken, niet van maanden meer. Wel, Bart, wat zegje van het ruimtevaartuig? Geweldig, hè? Toen ik zo oud was als jij dachten we aan zulke mogelijkheden eenvoudig niet. Dat bestond alleen in de boeken van Jules Verne. Ik zou het die Gagarin niet graag nadoen, maar ik vind hem toch wel een dappere kerel. Zulke mensen brengen de wereld vooruit. Gisteren hoorde ik voor de radio dat Cuba is gebombardeerd. De reactie daarop in Zuid-Amerika zal nog wel blijken. Alleen wie de stemming van de Zuidamerikaanse massa's niet kent kan een dergelijke domheid, om het zacht uit te drukken, begaan.
Bart, wat zegje er wel van dat Ajax Feijenoord heeft ingehaald? Weet je nog wel dat we samen naar Ajax-Feijenoord waren toen het zo vreselijk regende? Toch was het gezellig! Dat doen we nog wel eens, hoor!
Zo, het eten zit er weer in. Bloemkool, gehakt, sinaasappel voor de zondag. Niet gek, hè. Nu de brief afmaken, daarna nieuwsberichten, de gemeenplaatsen van Hiltermann, luchten, vanmiddag wat lezen, vanavond schaken, dan zit het weekend er weer op. Ik ben rustig op het ogenblik, hoor jongens. Nu de zaak is gesloten, is het woord aan het proces. Veel liefs, tot donderdag, Sal, Papa.
151