1889 werd opgericht, om in 1914 bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog aan het nationalisme van haar meeste leiders ten onder te gaan. Derhalve na vijfentwintigjaar. De Derde Internationale werd in 1919 gesticht om het socialisme als internationale beweging over de wereld te verbreiden. Na de dood van Lenin in 1924 werd zij door Stalin evenwel vervormd tot een verlengstuk van zijn buitenlandse politiek, om ten slotte in 1943 te worden ontbonden. Leeftijd: negentien jaar. Als men bedenkt dat in 1938 de Vierde Internationale werd opgericht, als erfgename van de Derde Internationale met een soortgelijk program: de bevordering van de wereldrevolutie, dan betekent dit dat zij nu, vijfenvijftig jaar later, formeel nog steeds bestaat. Formeel. In werkelijkheid is zij een fossiel geworden, dat door sektes wordt bijeengehouden.
En dan te bedenken dat Leo Trotski de Vierde Internationale eens de Internationale van de achttienjarigen, van de jeugd en van hen die het meest hadden geleden, heeft genoemd. Tot die Internationale voelde ik mij aangetrokken. Door haar kwam ik in aanraking met de Algerijnse revolutie.
Ons antwoord aan het Algerijns verzet was een onvoorwaardelijk ja. Individuele terreur werd van ons niet verwacht, en als principiële tegenstanders daarvan, hadden wij daar zeker niet aan deelgenomen. Maar wel rekende men op onze steun aan de gewapende strijd. Wij waren daarbij met zo weinigen, en de omvang ervan werd zo groot, dat het niet kon uitblijven of ons werk zou worden ontdekt.
En zo werden wij op 10 juni 1960 gearresteerd. Die datum zal ik nooit vergeten, omdat Hélène Raptis die dag jarig was. Elke dag ging ik na mijn werk naar hun
14