De B van Bemazzel

'Schrijf je me alles wat er gebeurt? Ook met de winkel? Je redt het wel.'

'Ik zal mijn best doen.'

'Als ze in het kamp een smerige streek met ons willen uithalen, steek ik de hele boel in de fik. Stuur me de aceton, als ik om melkpoeder schrijf!'

Daar is het station. Mee naar binnen mag ik niet, voor joden verboden, behalve met speciale bestemming.

'Eind oktober wordt Elsje twee jaar, wil je dan iets moois voor haar kopen, van opa Barend?'

'Ja hoor, vader.'

'Laat Bep elke dag wat extra's voor haar halen, voor het geld van de winkel, beloof je dat?'

'Ja vader, ik beloof het.'

Ik geef hem een zoen, onhandig, het gebeurt nooit meer, het prikt. Hij zoent me terug, op mijn hoofd. Haastig gaat hij weg, kaarsrecht als altijd - vader is erg trots, zegt moeder vaak - zijn haar grijs, tegen wit aan.

Kan ik hem hier nog zien? Ja, daar loopt hij, op het perron.

'Vader', schreeuw ik. Even kijkt hij verbaasd op, hoort hij het goed? 'Vader, vader.' Nu ziet hij me, door de gleuf van het viaduct, en wuift met zijn zakdoek.

61