De B van Bemazzel

na in Amsterdam genoemd. Internationale bekendheid verwierf de jeugdherberg van Piet van Praag toen er in 1934 bij hem een internationale conferentie van jonge revolutionairen plaatsvond, waar de politie op last van de minister een overval deed omdat men zich als buitenlander in Nederland niet met politiek mocht bemoeien. Vier jonge Duitsers zijn toen aan Hitier uitgeleverd.

En natuurlijk kent Piet van Praag mij nog, al heb ik het eens met hem aan de stok gehad toen ik 's nachts in een baldadige bui met kussens had gesmeten, uitgelaten als ik was omdat ik verliefd was geworden op een Duits meisje, een emigrante die zich bij ons had aangesloten. Woedend kwam hij op onze slaapzaal, omdat wij de anderen wakker hielden. Of hij zich dit nog herinnert of niet, hij is blij dat hij een oude bekende uit het verre Noord-Holland ontmoet.

Als Guus en ik teruggaan naar het werkkamp, praten wij honderd uit, niet over de oorlog, niet over ons werk in het dagelijks leven, niet over boeken die ons allebei interesseren, maar over het sexuele vraagstuk dat onze gedachten steeds meer gaat beheersen. Guus heeft het over de leeftijd waarop hij alle vrouwen van de wereld wel op zijn pik wilde steken, en ik ben jaloers op hem, op zijn potentie, op zijn succes bij de vrouwen.

Wij worstelen allemaal met onze gedwongen onthouding, en ineens wordt bekend dat er schaamluis in het kamp is geconstateerd. Stuk voor stuk moeten wij bij de dokter komen, en door een vergrootglas, bijgelicht door een zaklantaarn, wordt het schaamhaar van ieder van ons bestudeerd. De boosdoener is een horlogemaker uit Amsterdam, die in zijn vrije uren boerderijen in de omgeving heeft bezocht op zoek naar oude

39