Poste-restante Rood

tig. Het was vruchtenwijn van de Vana, rozijnenwater zei mijn vader anders.

'Op de jarige. En op alle twee: Bep en Sal.' 'Als jongen heb ik in Engeland gewerkt.' Vader wilde het gesprek overnemen.

'In Engeland? Daar sta ik op de zwarte lijst. Toen ik uit Indonesië terugkwam hebben ze me in Londen op de boot zelfs bewaakt.'

'Doe toch niet steeds zo ongezellig.' Nu mengde Bep zich in het gesprek.

'Zullen we bridgen?' stelde Maurits voor. 'Daar is niets tegen, jonge vriend', antwoordde oom Henk gretig.

Zou hij weten dat vader in de hoofdklasse van de bridgebond speelde?

'Idioot, hoe kun je zo stom zijn', schreeuwde oom Henk plotseling tegen tante Mien, met wie hij tegen vader en Maurits speelde. Hij smeet de kaarten op tafel: 'Godverdomme, heb je dan geen ogen in je kop?'

Tante Mien haalde de schouders op. Wijs geworden door ervaring.

Wijk aan Zee

'De naam zegt het al: neomalthusianisme. Malthus was een reactionair, die de oorzaken van de ellende niet zocht in het kapitalistische stelsel maar in de overbevolking. Oorlogen beschouwde hij als een soort natuurverschijnsel, nodig om het aantal mensen van tijd tot tijd uit te dunnen.'

4 6