Poste-restante Rood

arbeiders tegen een nieuw bloedbad, voornamelijk gericht tegen de Sovjet-Unie, uit de weg te ruimen.

Intussen had ik mijn illusies over het heil van ontwapeningsconferenties overboord gegooid, en was gaan inzien dat het lot van de mensheid voor een lange periode zou worden beslist door de ontwikkeling in Duitsland.

In 1933 greep Hitler de macht, zonder op weerstand te stuiten. De internationale arbeidersbeweging had door het falen van spd en kpd in Duitsland een verschrikkelijke nederlaag geleden. Zowel de Tweede Internationale (sociaal-democratie) als de Derde Internationale (het officiële communisme) waren eerloos ten onder gegaan. Op dat ogenblik riep Leo Trotski op tot de vorming van een nieuwe, Vierde Internationale. De Vierde Internationale zal de Internationale van de achttienjarigen zijn, verklaarde hij trots, en ook ik was achttien jaar.

Mijn nieuwe partij, de osp, sprak zich uit voor die Vierde Internationale. Hetzelfde deed de Revolutionair Socialistische Partij van Henk Sneevliet, en zo maakte ik kennis met deze befaamde revolutionair. Van huis uit had ik hem gewantrouwd door zijn vijandschap tegenover het nvv, de massavakbeweging waarvan iedereen, meende ik, lid diende te zijn. Het nas, de kleine revolutionaire vakcentrale van Sneevliet, scheen mij een sektarisch gezelschap toe, en daarmee vielen mijn gevoelens samen met die van het overgrote deel van de Nederlandse arbeidersbeweging, dat 'modern', dat wil zeggen socialistisch was georiënteerd.

Op 5 februari 1933 brak muiterij uit op het pantserschip Zeven Provinciën. Henk Sneevliet wekte de Nederlandse marinemannen op tot solidariteit, werd vervolgd wegens opruiing en veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf.

14