Een slecht geweten

Het was duidelijk, dat Trotski een ander slag intellectuelen had bedoeld.

'Misschien heeft Govert in die jaren angst gekregen voor de dood, en durft hij er niet voor uit te komen,' zei Eelke in gedachten.

De longontsteking van Eelke wilde maar niet genezen. Ik beloofde hem eens met de dokter te gaan praten.

De arts wond er geen doekjes om.

'Uw vriend heeft longkanker. Hij heeft nog hooguit een halfjaar te leven.'

'Kan hij niet geopereerd worden, dokter?' vroeg ik.

'Daar is het al te laat voor.'

'En hij ziet er nog zo sterk uit.'

'Dat zal niet lang meer duren.'

Eelke is inderdaad een halfjaar later gestorven. Ik heb hem bijna dagelijks bezocht. Het was verschrikkelijk, een goed mens zo te zien aftakelen, zo te zien vergaan van de pijn. De laatste keer was Michel Raptis in Amsterdam, en samen zouden we hem opzoeken in het Wilhelminagast-huis. Toen we binnenkwamen, was hij even tevoren gestorven. Eelke, de havenarbeider die lid was geworden omdat we de grote naoorlogse havenstaking hadden ondersteund.

71