Een slecht geweten

venloos, als van een dooie, maar gebroken zoals een vaas waar een barst in zit.

'Wat vertelde ik je de laatste keer ook weer?' vroeg zij. Ze streek met de achterkant van haar hand een pluk haar voor haar ogen weg. 'Dat ik geen mannenhater ben, of niet? Ik weet het niet precies meer. De meeste meiden hier kunnen het bloed van hun klanten wel drinken. Zo is het niet helemaal met mij. Die vraag stel ik me elke dag opnieuw, of ik mannen ook haat. Dat is niet zo. Wat vind jij eigenlijk van mij?' vroeg ze opeens en keek me strak aan.

'Ik vondje vroeger een verrekt aardige meid,' ontweek ik haar vraag. 'Alleen was het op een afstand, want ik was veel te verlegen.'

Ik zag de spot om haar lippen, maar ze ging door:

'Nee, mannen haat ik niet, ik kan eenvoudig geen nee tegen ze zeggen. Net als mijn moeder. Die kon ook geen nee zeggen, tegen één man tenminste: die schat van een vader van me. Meelij had ze toen hij in de stront zat, en ze wilde hem erbovenop helpen. Weetje wat er met mijn vader aan de hand was?' Ze lachte even. 'Voor ie mijn moeder kende heeft hij een meisje vermoord, uit hartstocht of uit teleurgestelde liefde, weet ik veel. Ze had hem bedrogen met een ander. Volgens mijn moeder was dat een edel motief. Toen hij in de gevangenis zat moest mijn moeder godbetert met hem gaan corresponderen. En toen hij vrijkwam is ze met hem getrouwd.'

Sjoerdje stak een sigaret op. Ze inhaleerde diep.

'Edele motieven, het zou wat. Als vader heb ik hem op een andere manier leren kennen. Geweld gebruikte hij niet tegen ons, althans niet met zijn handen. Altijd moest ie zijn zin hebben, en de goeie god beschermeje alsje erte-genin ging. Dan kon hij je vernederen, krenken alsof je

4i