Stormvogels

hij de dag tevoren speciaal naar de lommerd gegaan om er een cadeautje voor me te kopen. Ik mocht kiezen tussen de Ideeën van Multatuli en een horloge. Wat doe je als je geen horloge hebt? Het liep niet, dan heb je dubbel spijt.

Voordat ik ons Pleintje opreed, stapte ik af. Ik bukte mij naar het achterwiel van mijn fiets. Eerst moesten die mensen passeren. Toen draaide ik voorzichtig het ven-tieltje van mijn achterband los. 'Ik had een lekke band,' zou ik ze straks thuis vertellen. Een kleine beroerte, helemaal naar Noord moest ik om brieven op te halen, in West had ik ook een adres. Dat hield ik nooit vol. Je fietste je de pest. Van kantoor als een gek naar de Ortelius-straat, dan naar huis, hap-slik, meteen door naar avondschool. Ik holde de trap op. Buiten adem schreeuwde ik dat ik een lekke band had. Met gereedschap haastte ik me weer naar beneden. Ik draaide het ventieltje dicht, pompte de band op en vertelde boven: 'Het was gelukkig het ventieltje.'

Moeder geloofde het altijd, ze had toch geen verstand van fietsen. Maar steeds een lekke band was ook gek, dus liep de ene keer mijn wiel aan zodat ik had moeten lopen, en was de andere keer mijn ketting er af gegaan, waarbij ik mijn zwarte vingers liet zien die ik juist tevoren langs mijn ketting had laten glijden.

Ze moesten er over hebben gesproken, met zijn drietjes, want op een zondagochtend, toen ik niet weghoef-de, vroeg Mark spottend: 'Wil je mijn band plakken?'

'Doe het zelf.'

'Dat kan ik niet.'

'Waarom niet?'

'Hij is helemaal niet lek.'

'Wat klets je dan?'

61