Stormvogels

3 Liesje

Het was stil in de grillig gevormde huiskamer, waarvan een muur schuin omlaag liep in een uithoek, die er niet bij scheen te horen, maar gehoorzaamde aan de verlangens van de architect om de huizen op het Pleintje het aanzien van een boerderij te geven. Een ioo-kaars lamp, diep schuilgaand in een boven tafel hangende ronde lampekap van bruine zijde met chenille franje, wierp een sombere kring licht omlaag.

Moeder had van vader een stuk krant gekregen, doch zat er boven te knikkebollen, terwijl vader de kolommen van zijn bladen, die hij in twee handen voor zich hield, napluisde.

'Is er geen thee?' vroeg hij, zonder op te kijken.

Moeder schokte wakker. Als bij gewoonte boog zij haar hoofd naar achteren, dat door de zwaarte van haar haarmassa nog meer achterover scheen te worden getrokken. Haar door staarvlekken bewolkte bruine oogappels keken verdrietig in haar bleek, ovaal gezicht, haar lippen nog op elkaar geklemd.

Zuchtend stond zij op, slofte naar de keuken, zette water op het gas, viel bijna omdat de kat om haar benen liep te miauwen, gaf het beest een schoteltje melk, terwijl de fluitketel begon te gillen totdat de fluit eraf vloog. Met een volle pot thee kwam zij weer naar de kamer.

Toen zij ging zitten vroeg zij aan Mark, of hij de theepot misschien op zijn schoot wilde hebben om een warme buik te krijgen, maar hij antwoordde alleen: 'er is geen suiker.'

54