De kortste weg

maar omdat ze lief voor me wilde zijn, omdat ze me niet in de steek wilde laten al stond ze aan de kant van vader en moeder allebei, net alsof ze ook een beetje de baas over me was, en hoe kon je daar nou tegenop? Vader vond me ook wel een aardige jongen, geloofde ik, met hem had ik geen moeite, behalve als hij kwaad was. Maar moeder? Waarom trok ze Maurits voor? Woedend was ik op haar, en als ze me wilde aanhalen duwde ilc haar weg. 'Jij hebt een aardje naar je vaartje,' zei ze soms, 'Maurits heeft een oertje naar zijn moertje.' Wat was dat, een oertje?

Ik luisterde met mijn oor bij zijn gezicht of hij nu werkelijk in diepe slaap was, de adem uit zijn neusgaten jeukte tegen mijn wang. Hij pruttelde met zijn lippen huhu wn chchch. Als ik verstond wat hij in zijn droom zei wist ik een geheim van hem. Nog even wachten met lezen. Ik sloot mijn ogen en herinnerde me wat er die middag op straat was gebeurd.

'Heb je je lekker afgetrokken?' vroeg een buurjongen, die wel vaker over zulke dingen sprak. Verlegen had ik naar Maurits gekeken om te zien of hij het had gehoord. Zou hij weten wat aftrekken betekende? Of rukken, wat de jongens ook zeiden? En zou hij het zelf ook wel eens hebben gedaan? De herinnering wond me op, ik ging met mijn rug naar Maurits toe liggen en kriebelde mezelf tot een huivering mij overviel.

Zou dat hetzelfde gevoel zijn als grote mensen hadden wanneer ze het deden? Die deden zoveel verbodens waar ze alleen over spraken als de kinderen er niet bij waren.

Behoedzaam liet ik me uit bed rollen, liep op mijn tenen om het voeteneind heen naar het raam, waar ik misschien nog in mijn boek kon lezen, toen hoorde ik Saartje op de gang naar haar kamertje gaan. Straks kwam ze even bij ons om de hoek kijken. Ik haastte me naar bed, kroop voorzichtig onder de dekens en sloot mijn ogen.

12