Adios companeros!

dingen te spreken. Ik zou niets liever willen, maar er moet toch ook geld zijn voor Bep en de kinderen. Voor mij zelf kan het me niet schelen, en ik zeg bij wijze van verontschuldiging: 'I want to live for the movement, not from the movement.' Als ik Frans spreek druk ik me misschien verkeerd uit. 'But Bep has to live,' voeg ik eraan toe, 'she is not so strong, and we have three children.'

'Dat begrijp ik,' antwoordt Martin. 'Er is voldoende geld om je gezin een jaar te onderhouden. Het is absoluut nodig dat je erheen gaat. In de toestand waarin we nu leven is een wereldoorlog weer mogelijk en zelfs waarschijnlijk geworden. In dat geval kan de internationale leiding niet in Europa blijven. Jij zult moeten onderzoeken of wij ons daar kunnen vestigen in geval van nood.'

'Ik ben geen lid van het secretariaat.'

'Dat doet er niet toe. In elk geval zal ik je als lid voorstellen.'

Hoe kan ik nu nog weigeren? Misschien is mijn vertrek wel van historische betekenis. Alleen de Wereldpartij kan een derde wereldoorlog zo spoedig mogelijk omzetten in de burgeroorlog op wereldschaal. Martin en de leiding van de Wereldpartij zijn daar onmisbaar voor. Maar hoe moet het dan met Bep en de kinderen? Die kunnen toch niet alleen hier achterblijven? Dan ga ik ook niet. Stel je voor dat ik ze nooit meer zou zien.

'Voorlopig ga je voor een jaar,' verduidelijkt Martin, 'maar misschien blijf je er wel en laat je Bep en de kinderen overkomen. Dat is voor hen ook belangrijk, want als er een oorlog komt zijn ze daar tenminste veilig.'

Het is waar wat hij zegt, als ik er Bep maar van kan overtuigen. In géén geval mag meer gebeuren wat in de afgelopen oorlog is gebeurd. Dat moet koste wat kost worden voorkomen. Alleen, ik wou dat ik niet zoveel tekortkomingen had.

'Moi, je n'ai pas de faiblesses,' zegt Martin, en toch ver

5<5