Adios companeros!

voorgelegd. De oorlogsvoorbereidingen zijn deze keer niet het gevolg van nederlagen van de arbeidersklasse, maar worden juist veroorzaakt door de overwinningen van de revolutie. De krachtsverhoudingen in de wereld, die dertig jaar lang ten nadele van de revolutie zijn geweest en het isolement van de Sowjetunie hebben bevorderd, zijn na de structuurveranderingen in Oost-Europa, de technische en culturele vooruitgang in Rusland, maar vooral door de overwinning van de Chinese Revolutie, definitief veranderd ten nadele van het wereldimperialisme. Om zich als stelsel te kunnen handhaven is het imperialisme verplicht, de zich ontwikkelende wereldrevolutie terug te dringen en neer te slaan. De oorlog zal nu niet het gevolg zijn van de nederlagen, maar juist van de overwinningen van de arbeidersklasse. De voorbereiding ervan zal het verzet oproepen van de massa's daar waar zij ermee geconfronteerd worden en tot nieuwe revolutionaire ontwikkelingen leiden. Maar desondanks: het imperialisme heeft de koers naar een derde wereldoorlog ingeslagen, die vanaf het jaar 1953 een mogelijkheid wordt. Onze Wereldpartij moet er zich volkomen van bewust zijn en begrijpen dat die botsing het karakter zal hebben van oorlog/revolutie, de eindstrijd zal zijn tussen contrarevolutie en revolutie op wereldschaal, en in die gecompliceerde vorm de wereldrevolutie zelf.

Er is verdeeldheid over deze ontwerp-stellingen, maar na mijn eerste aarzeling toen het Joegoslavië betrof - wat wist ik er in Nederland van? - heb ik met meer aandacht de gebeurtenissen gevolgd. Ik sta volledig achter Martin. Zijn standpunt is geweldig belangrijk. Het geeft niet alleen de verandering in de krachtsverhoudingen aan, maar verheft de Wereldpartij naar het niveau waarvoor zij is opgericht: leidster te zijn in het wereldrevolutionaire proces. Het is een enorm geluk, dat Martin secretaris van de Wereldpartij is geworden, enige jaren na de moord op Trots-

5i