Amsterdam en zijne bevolking in de negentiende eeuw

UITBREIDING VAN AMSTERDAM.    23

leding der factoren, die deze verbetering beïnvloedden, mag een leek zich niet wagen.

Wetenschap, verbetering van de sociale verhoudingen, grootere ontwikkeling der ouders, zijn er enkele van.

Nu nog even van het kind naar de volwassenen. Het schenkt ons niet weinig voldoening, al dadelijk te bemerken, dat „magere Hein” een heel eind terug gedrongen is, dat de inwoners van onze stad werkelijk en niet onbelangrijk ouder worden.

In het tijdvak 1811—1819 was het sterftecijfer op 1000 personen der gemiddelde bevolking 39,42. Regelmatig, hoewel langzaam, daalt het tot 18,25. De sterkste verbetering komt daarna en valt samen met een krachtige bestuurspolitiek ter verbetering van sociaal-hygiënische toestanden. Van 1899 tot en met 1913 zien wij dit cijfer terugloopen tot 11,16. De oorlogsperiode deed het weer belangrijk stijgen; thans heeft het zich echter hersteld.

De sterfte in 1913 was meer dan drie maal zoo laag als honderd jaar terug. Berekend wordt, dat wanneer de sterfte in 1913 even groot geweest ware als de gemiddelde sterfte in 1774—1813, waarvoor als basis worden genomen de door Nieu-wenhuys verstrekte gegevens (37 %), er in dat jaar 21.888 menschen gestorven zouden zijn. Er stierven 6570; maakt een verschil van 15.318, waar-