Amsterdam en zijne bevolking in de negentiende eeuw

UITBREIDING VAN AMSTERDAM.

is geen kruid gewassen.” In absoluten zin blijft dit gezegde altijd juist; in relatieven zin blijkt de strijd tegen den dood groote resultaten op te leveren. De gegevens en cijfers, die het terugdringen van den dood zoo onweerlegbaar aantoonen, vervullen ons met grooten eerbied voor de wetenschap.

Te beginnen met de sterfte van de kinderen beneden den leeftijd van i jaar. Als normaal cijfer uit dien tijd, wordt deze sterfte op elke ioo levend geborenen in 1813 op 24,9 gesteld. Dus een vierde van de zuigelingen stierf vóór het eerste levensjaar bereikt was.

Dat hier geen sprake kan zijn van een abnormaal hoog cijfer, blijkt wel uit gegevens van anderen datum, blijkt ook uit het feit, dat zelfs in 1878, geen ongunstig jaar, deze sterfte nog meer dan een vijfde van de geborenen bedroeg. Het duurde tot het einde van de 19e eeuw, eer verbetering van beteekenis intrad; maar toen zij kwam, kwam zij ook goed. In het laatste jaar der eeuw was het sterftecijfer der zuigelingen nog 13,7; in 1913 was het reeds gedaald tot 6,7. Het verschil met 1813 geeft dus aan, dat op elke 100 18 kinderen beneden het jaar minder stierven. Hoeveel meer vreugde dit voor onze moeders betee-kent, valt niet onder cijfers te brengen. Aan ont-