Dievenschool

heb gevraag as*ie mee wil na ’t konkoer in Luik — die ouwe het 'n reuzetenor, ’kheb gevraag as-ie voor geleende krach meewil met Onderlinge Oefening».

«Geleende krach?» gnuifde Brampie, «jij mag wel *n beetje geleende krach — zal ik sterreve daar mankeert ’t je wel an».

«Ga zoo an niet!» suste Jaapie, toen-ie ze allen zag lachen om Brampie’s gijn — «je ben óok niet heelemaal frisch meer zou ’k zegge, ’k wil je nou niet kleure make, anders zou ’k wat anders vertelle».

Dan nieschte Brampie aan Jaapie in z’n gezicht: «Attiesch! — «we hadde — we hadde — ’t attiesch! juis — over de — attiesch! over de zedelijkheid! met Moos!»

«O zeker over z’n baas, over de zedelijkheid van z’n baas,» zei Jaapie en stompte nieschende Brampie van ^?m weg: »bè-jij bedonderd — kè-jij je fesoen niet houe — kóm — lazer op!»

«Daar zeg je zoowat» sloot Levie Fruit triomphantelijk aan, «hij is goed angeland — die Moos — addenommegot — hij had niet beter kenne treffe. Zn baas ken ’m de eerste lesse in ’t boemele geve. Zeg Moos, doe je welleris bood-schappe voor je baas naar z’n vriendinnetjes ?»

«Nee hoor» zei Moos, «ik heb niks bizonders gezien.»

«Nou ’k dach soms — was niks geen merakel gewees — maar hij zal wel wachte tot as-ie je wat beter vertrouwe ken, je ben nou nog te gevaarlijk voor ’m.

«Hoezoo ?»

«Hoezoo? man schei uit,» hoofdschuddend van — «ik weet er alles en alles van», redeneerde Levie voort: «zeg Brampie wat meen jij, hoelang as-die ’t vóór z’n gas-