Ter bruiloft

de staking aan de werkverschaffing van steun buitengesloten. Hij liep en zwoegde in de revolutionaire beweging mee. Jonge beweging uit de diepte van het proletariaat. Gering aantal toegewijde werkers, aan alle kanten opgedreven en gejaagd. Snel versleten als kaarsen in vuurgloed. Hij aanvaardde de armoede met het minimumvoedsel als een vast lot. Naakte meubelbrokken, een lompenkleerkast, een sleepende materieele toestand, gebroken, vleugel-loos. Verstellen en wasschen als een fabriekstaak om de situatie boven de verpaupering te rekken. Daaromheen een onaantastbaarheid van vol leven, denken en drijven. In het gevecht tegen de wereld die onderwerping wil, wint het nog de pit van het land, lang-ademige longen-kracht van koe-gras. Ma-rie en de dertienjarige jongen brachten het voornaamste leefgeld in. Het kind voor het rugbrekende sjouwen bij een groentenhandelaar, twee rijksdaalders; Marietje, op een blikfabriek aan de Zaan, van een tientje weekloon drie kwart, sinds het hier zoo mager was. Marietje had er mot om met Ger-rit Tak, haar verloofde, jong tramconducteur. Stonden op trouwen. Zij wilde doorwerken tegen zijn zin, zelf wat mee in het jonge huis brengen. Hij mokte tegen haar afdracht van het meeste loon in Louw’s huis. Geen sympathie voor Louw’s dwarsche houding; had steun kunnen trekken als zoovelen, was hij behoorlijk georganiseerd en niet bolsjewiek en stakingsraddraaier in de kampen geweest. Wie niet met ons is, is tegen ons: strijdbrekers in het