Ter bruiloft

punt. Afstraffing. Belooning. Medewerking. Vermelding. Foto’s.

„Lui jij nog steeds met die kerels?”

„Met wat voor kerels”, vroeg Sieuwert bedremmeld.

Dirk Voerman, mager, verbeten. Blond. Het grijsblauw van de waaksche oogen flauw van vermoeiden hartstocht. Bleef zwijgend turen naar Sieuwert.

„Met die kerels daar achter het loketje, aan het stempelbureau____!”

„Daar valt niks te lullen. As ze mijn wat vragen, geef ik antwoord wat ik kan. En wat niks geen kwaad kan”.

„Der wordt verteld dat jij zoet met ze an-papt. En dat ze van jou gewaar kennen worden wat jij weet.”

„Wat dan---- Ik kom der heel niet op ’t oogen-

blik.”

„Nee daar hè-je centen voor gekregen voor handel. Da ’s tot daar an toe. Hè je voor beloofd niet naar den Haag te gaan.”

„Maar je hebt toch zeker staan door te slaan over alles en nog wat daar?” vroeg Dirk Voerman, „dat de kommunisten een terreur oefenen op de anderen om mee te doen? En dat ze in Beilen een groote bek tegen de lui hadden die door wouen werken? dat ze ze met dreigementen zoover hadden gekregen om mee te staken?”