Ter bruiloft

Prins nikte vol instemming met Dekker, die verontschuldigend vroeg, wat het socialisme en communisme dan voor goeds hadden gebracht. Hij had lucifers uit Rusland gekocht. Als alles daar zoo was, dan was het niet veel. Sieuwert glimlachte smalend tot hem: een reuzenknaap, die. Liet zich niet door groote bekken vernagelen. Bij hem, zei hij, hadden de arbeiders zevenurendag. Maar de echte. Ze werden niet als partij-slaven opgejaagd op oud-nieuw Russische manier. Hij nikte naar Sieuwert die vroeg: „Geeft U mij maar een goed beetje Hollandsch werk”.

„Meneer wat ken U?”

„Ik ken alles”.

„Dat mag ik graag hoore. Ik doe ook van alles. Hier meneer Prins die krijgt straks een monstertje limonade van me. Maar als-ie me een ameublement voor een slaapkamer bestelt, dan lever ik ’m dat ook, tot z’n tevredenheid. En als ze me der aanzetten om het zelf te maken, dan zeg ik ook niet nee. Werkeloosheid moet bestreden worden met werk. Andere middelen deugen niet. Werk is het geneesmiddel.” Of Sammetje Lam dan ook werk kreeg? Als er maar eerst orde werd gemaakt, dan ook, ja. Op van Buren’s vraag, of hij romans en novellen ook uitgaf? — Waarom niet? Ga straks maar met me mee. Dan zullen we praten. Eerst weer opleving. Geen schatten van kadeautjes aan de arbeiders, werkeloos of niet. De Staat was een instelling geworden om alles wat arbeider heet, aan