Ter bruiloft

„Die? Daar kom je toe, as je dermee begint om stemmen te vangen. Wil je steeds meer”.

Geloofden alleen in onmiddellijke economische en politieke actie onder arbeiders-leiding, leiding van den eigen nood, onbezoldigd, ongevierd, zuiver kameraadschappelijk. Met Louw de Jongh warm bevriend. Partij-communist hoewel ook innerlijk met weifelend voorbehoud. Trouwe klanten van vergaderingen, bijeenkomsten en demonstraties. Bekend met het vluchten voor de klappen van de gummi’s en de latten. Achtten geen kans meer mogelijk en nastrevens-waard, om boven de massa’s der hunnen te stijgen. De levensweg enkel als arbeider beter lot bevechten, met de massa’s, op de uiterste linie. Wisselden kalm of heftig, maar bevriend, hun verschillen uit: door de stad, heele dagen, of thuis. Waren afgezakt naar volkslogement in de binnenstad. Armbestuur betaalde den kostbaas zeven gulden voor elk; van Vaderlijke logementhouder aan het eind van de week elk een kwartje; bij de zwelling van het verzet overal was boven hun uitkeering hen een gulden zakgeld gegeven. Sieu-wert wist ervan, vreesde de sociale inzinking van het stads-asyl. At nog slechter dan hun rats met tweemaal per week een stukje vleesch; hield zijn hoed en overjas en zijn hoop op goede kansen. De jongens lachten erom. Hadden het vuil van de verarming, het gemis aan alle verfrissching eenmaal gekozen als on-ontkoombaar voor de innerlijke rechtheid; de rest vergeefsche worsteling en zelf