Ter bruiloft

socialist. Religieus-communist. Christen-anarchist. Heiligen der laatste dagen. Katholiek-democraat. Christelijk Gereformeerd. Uiterst links anti-parle-mentair communist.

Vrouwen langs de stalletjes:

„Mot me man maar doen hoor. Ja, die heb ze wel genomen”. Sjans jongens troeven de ouwere nog af. Lachnikjes toe van de hartelijke vrouwen. Steun voor uit de kampen ontslagenen, in conflict met uitzend-organisatie’s en justitie. Overal bij de tewerkstelling verzet. Vakvereeniging van groote oude democratische partij en syndicalisten hun vertegenwoordigers in de „contact-commissie”. Wilden dragelijke verstandhouding. Redelijk protest bij al te prikkelende tekortkoming: in laagconjunctuur geen revolutionaire acties. Socialisme vanuit economischen bloei. Bij de communisten schrapzetting tegen verpaupering; eischen stellen en opdrijven; nooit verzet aflaten. Vrees voor berusting. Aanschroeven van het gevoel der klassentegenstellingen. Crisis als schuld-daad van produc-tie-bezitters, basis voor bewustmaking. Eisch van het volste recht: eisch om de leiding in samenleving, uit handen die faalden. Overal in de kampen stelselmatig levend gehouden verzet: geschillen met de bazen, over uurgeld, regen-loon, schatting van aangenomen werk. Met de Koks die de Keten beheerden. Met de leiding om ligging, voeding, broodgeld. Om vrijaf op alle Zaterdagen, om dok-ters-hulp en dokters-gezindheid. Regeering ontsloeg