52 ERETS ISRAËL
het ergste doen vreezen; het plaatsje is vermaard van wege zijn ongedierte, maar men went ten slotte aan alles en in ’t Oosten leert men spoedig zich in ’t onvermijdelijke schikken.
Tiberias is een oud armoedig stadje, dat voor den vreemdeling alleen aantrekkelijk is door zijn mooie ligging aan ’t meer. De bevolking, in ’t geheel ongeveer 5000 inwoners, bestaat voor 3/4 uit Joden, die evenals die van Jeruzalem voornamelijk leven van aalmoezen, die hun door de Joodsche instellingen uit Europa en Amerika worden toegezonden. Zij zijn vreeselijk arm en ellendig en leven onder de in hygiënisch opzicht ongunstigste omstandigheden. Voor enkele jaren woedde hier de cholera en van de Joodsche bevolking stierven tóen 600 in één maand tijd.
In de onmiddellijke nabijheid van Tiberias zijn een aantal heete zwavelbronnen, waarvan het water voor het grootste gedeelte ongebruikt in het meer wegvloeit. Er zijn een paar primitieve badhuizen, van welke de zindelijkheid mij echter eenigszins verdacht voorkwam. Het water wordt als zeer geneeskrachtig geroemd bij rhumatiek en enkele andere ziekten. In vroegere tijden moet hier een groote badplaats geweest zijn. Langs den oever van het meer wandelend, ziet men hier en daar onder het heldere water zuilen en overblijfselen van beeldhouwwerk. Waarschijnlijk was deze oever be-