3° ERETS ISRAËL
groot vertrek, waar rondom tegen den wand banken getimmerd waren, met kussens er op. Van slapen kwam niet meer, er werd een houtskoolvuurtje aangelegd, waaromheen we ons konden drogen en we werden op thee onthaald.
Er was geen sprake van, dat we den volgenden dag verder konden reizen, en in die woning blijven ging ook niet. Onze Scheich had blijkbaar een groote familie, die ons voor dien nacht hun plaatsen hadden afgestaan.
We vonden voor den dag en den volgenden nacht onderkomen in een Katholiek klooster, waar een vriendelijke geestelijke ons het gedwongen verblijf zoo aangenaam mogelijk maakte.
We hadden onze reis naar El Kerak willen voortzetten, maar onze uitrusting kon door het voortdurend slechte weer niet voldoende drogen en we besloten daarom den
o
volgenden dag naar Jericho terug te keeren. Het speet mij erg, want ik had graag meer gezien van het land van Moab, dat zeer vruchtbaar moet zijn en prachtige tarwe en gerst oplevert. Madeba zelf biedt den bezoeker niet veel meer bijzonders dan eenige oude mozaïken, waaronder een die de kaart van Palestina voorstelt. De inwoners zijn voor het meerendeel Grieksche Christenen.
Met vrij goed weer verlieten we ’s morgens Madeba, maar de maand Maart in Palestina lijkt erg op April in Holland en spoedig waren we weer te midden van regen, hagel en onweer. Den geheelen dag wisselden