Mombakkes de groote Comediant

65

En nu komt u met Shakespeare en u zegt, dat u den heelen Hamlet uit het hoofd kent. O, in Hamlet op te mogen treden als Ophelia . . . kom laat ons beginnen. U vangt aan met de alleenspraak...”

Hans begon met de alleenspraak:    ,,Te zijn of

niet te zijn”, te reciteeren. Toen zij met haar repliek tot het: „wee mij, dat ik zag wat ik gezien en gezien, wat ik zag” genaderd was, zeide zij:

„Voelde u wel, dat uw proza tegen mijn verzen vloekte. Hoe kan iemand ’t in zijn hoofd krijgen, Shakespeare in proza te vertalen ... Ik zal natuurlijk mijn man vragen op uw vertaling in te teekenen, want ik wil u gaarne wat helpen, ja niet alleen met uw colportage, die ik ver beneden u acht. Want u heeft alles om een goed tooneelspeler te worden. Een goed geluid, een zeldzaam mooi geluid; een goede uitspraak van ’t Nederlandsch; alleen zit uw r veel te diep in uw keel . . . u moet leeren vóór in den mond te spreken en u laat u te veel deinen op ’t geluid van uw stem. En dan vooral door uw gestalte, uw houding zult u indruk maken . . . U heeft een groote toekomst. . . Vooral ook omdat u op Willemsoord bent geweest en daardoor een algemeene ontwikkeling hebt gekregen. Gebrek aan ontwikkeling is voor de meeste tooneelisten een rem. Voor mij was ’t ook een rem, ik heb langzamerhand een beetje vorming opgedaan . . . niet van mijn man, o neen, die leest doode verhandelingen over rechtskundige vraagstukken . . .” Opeens hield zij op, gaf Hans een vertrouwd oog-knipje, bracht snel den wijsvinger aan haar mond.

De notaris kwam binnen, een breedgeschouderd man van diep in de vijftig, met een lange chambre-MOMBAKKES.    5