Mombakkes de groote Comediant

III.

Na acht dagen besluiteloosheid was hij zonder dat moeder het wist, naar het kantoor van een uitgever gegaan, die in een advertentie in het Nieuws van den Dag een colporteur gevraagd had. Hans wist niet goed, wat dat was colporteur, doch er stond bij, groote verdienste voor ijverig man gegarandeerd. En dat had hem aangetrokken. Want hij was ijverig, zou en moest ijverig zijn en groote verdienste was voorloopig het eenig noodige.

Toen hij zich persoonlijk op het kantoor aanmeldde, moest hij twee trappen op in een oud pakhuis, dat tot uitgeverskantoor was ingericht. Hij zag op de eerste verdieping langs de wanden lange rijen boeken staan en nu, in de wachtkamer op de tweede verdieping stonden ook boeken op planken, eindelooze rijen boeken. Hij las de titels . . . vreemd, het waren dezelfde titels van dezelfde boeken. Nooit te voren had hij een bibliotheek gezien, waarin dezelfde boeken in rijen achter elkaar stonden. Zoodra hij het kantoor van den patroon was binnengekomen voelde hij aan den blik van den man, dat hij zou aangenomen worden.

Want er was in dien blik iets goedkeurends, iets aanmoedigends, iets verwelkomends.

Terwijl de man tegen hem sprak, voelde hij, hoe