Opgedoken

Mevrouw Van Hartingsveldt bracht ons naar de kamer, die zij voor ons in gereedheid had gebracht. Op de eerste verdieping. “Tot voor kort sliepen hier onze beide ongetrouwde dochters, Map en Clien. Zij zijn naar zolder verhuisd. “

“Wat aardig van hen”, reageerde ik. “We vinden het heel erg onaangenaam, om u tot last te zijn.”

“Het duurt vast niet lang, over drie maanden is de oorlog afgelopen.”

Deze woorden maakten me aan het schrikken. Wat zou er gebeuren als zou blijken, dat we ons langer dan drie maanden bij hen zouden moeten verbergen?

Kort na onze aankomst kwam de heer Van Hartingsveldt thuis. Hij werkte op het Gemeentehuis van Alkmaar bij de afdeling Financiën. We vonden hem dadelijk sympathiek, net als de drie dochters waarmee wij nog diezelfde avond kennis maakten. Eerst kwam de tweeling Map en Clien van hun werk, twee aardige jonge vrouwen van 24 jaar. Zij waren de jongste dochters. Later kwam ook de middelste dochter Nel samen met haar man, Hans Eendebak. Ze waren vast heel nieuwsgierig naar ons. Alleen Anni, de oudste dochter en haar man Arie Touw en de beide zoons Jo en Wem, zagen we die avond nog niet.

Voordat we naar onze kamer gingen, vroeg ik de heer Van Hartingsveldt: “Hoeveel ben ik u schuldig voor kost en inwoning?”

“Dertig gulden in de week. Voor u samen.”

Dat was niet veel.

Hoewel we dat niet gewend waren, moesten we één bed delen. Het maakte niet uit, we sliepen die eerste nacht in Alkmaar zo rustig als lang niet was voorgekomen.

De volgende weken van onze onderduik verliepen zonder incidenten. Omdat we één wastafel hadden, stond Ursel eerder op dan ik, terwijl ik op mijn mondharmonica speelde. Santa Lucia, Sah ein Knab’ ein Röslein steken en Muss i denn zum Stadtele hinaus waren mijn lievelingsliedjes. Opdat de muziek niet buiten te horen zou zijn en tot de buren zou doordringen, trok ik de deken over mijn hoofd. Bij alles wat we deden, moesten we voorzichtig zijn. We spraken heel zachtjes en gebruikten de wc beneden alleen maar als er iemand van de familie thuis was.

Na het ontbijt, dat uit thee en een boterham met margarine bestond en door Ursel werd klaar gemaakt, ging zij naar beneden naar de keuken om mevrouw Van Hartingsveldt bij het schoonmaken, wassen of andere huishoudelijke karweitjes te helpen. Ik ontwierp in die tijd mantels en man-