Opgedoken

Als we toch eenszo’n mooi kindje krijgen.’ Deze foto hadden Ursula en Herbert Lebram altijd bij zich als symbool voor een betere toekomst.

In mei hoorden we, dat mijn schoonouders naar Palestina konden emigreren. We waren opgelucht en gelukkig. Mijn pogingen echter om mijn moeder naar Nederland te halen, waren helaas mislukt. Na de pogrom van november hadden de Nederlandse autoriteiten een paar duizend asielaanvragen gehonoreerd, maar nu was de kraan weer dichtgedraaid.

In alle Europese landen waren Duitse joden nauwelijks welkom.

Eveneens in mei, slechts drie maanden na mijn indiensttreding vertelde Hans Buki mij volledig onverwachts: “Ik liquideer mijn bedrijf. De situatie in Europa is voor ons joden te gevaarlijk. Ik emigreer naar de Verenigde