Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

iy januari 1943

Vandaag zou er iets bijzonders gebeuren, het is echter als met alle andere voorspellingen, op niets uitgelopen. Ik ben weer aangekomen en weeg nu 4 pond en 4V2 ons.

Vandaag is er zoveel bezoek geweest. Vanmiddag Frans van Deventer een meisje van acht maanden. Zij wilde mij in haar wagen hebben als speelpop, bij Draak. Vanavond Mevrouw Linden. Toen deze weg was, Mevrouw Vedder. Hè, hè, nu ben ik geholpen, beplaste mijn handdoek en gaf mijn eten over op de divan. Nu lig ik in bed en we gaan allemaal morgen verder.

18 januari 1943

Ik had weer heel wat vuil gemaakt, er was bijna een badkuip vol wasgoed. Ja, plassen kan ik uitstekend. Ik krijg nu ook meer melk en minder water.

Ze waren hier bang dat ik er niet goed op zou reageren, maar het bevalt mij uitstekend. Ik heb vandaag van mijn oma Draak pantoffeltjes en een slab gekregen. Ze heeft me ook tweemaal gevoed vandaag. Maartje is ook geweest en dan gaat het hier te keer als een oordeel; nee moeder het moet zo; ach kind laat mij nu maar gaan, maar hoe ze ook experimenteren (proberen), ik denk altijd: als ik mijn portie maar krijg. Woensdag komt oma van Hinte.

Ik heb twee poppen in mijn mandje gehad, naar die ene ging ik gewoon scheel kijken, hij was te dicht bij me. Ze (mijn verzorgers) krijgen hier soms neigingen om me te bijten. Ze zeggen: zuiver uit liefde.

19 januari 1943

Het is bijna half negen en ik lig te huilen. Ik krijg al een stevig geluid. Ja, honger heb ik niet, want ik heb net gedronken, een natte broek heb ik ook niet en mijn bedje is weer helemaal schoon. Ze nemen me niet op (halen me niet uit bed). Ik vind het wel eens leuk in handen te zijn, maar dat noemen ze verwennen en dat kunnen we hier niet hebben.

Ik heb vandaag weer twee nieuwe flesjes erbij gekregen en vijf speentjes, want ze zeggen die raken op (uitverkocht) en wat dan. Ja, het is geen pretje in oorlogstijd geboren te worden. Mijn vingertje is aan het vervellen, mijn nageltjes moeten eigenlijk geknipt worden, daarvoor heb je een klein borduurschaartje nodig, maar die zijn niet meer te koop. Nu komen mijn mouwen steeds over mijn handjes heen, want anders krab ik mezelf. Plukkie is een kleine ondeugd. Vandaag heeft hij kans gezien in de tuin op de schutting te klimmen. Veel nieuws is er niet. Ja, er is wel nieuws, maar daar mag ik mijn hoofdje nog niet over breken.

19