Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

26 november 1943 vrijdag

Ik heb vergeten te melden dat ik gisteren elf maanden was. Waar blijft de tijd. We zijn hevig geschrokken vannacht. Er werd ontzettend hard geschoten en plotseling hield dat weer op. Wij schrokken wakker. Cor heeft het gordijn nog opgehaald, maar er was niets te zien.

Ze zijn weer naar Berlijn geweest en men beweert dat er een kwart van Berlijn weg is. Ook zijn er ontzettend veel Hollanders mee om het leven gekomen. We hoorden dat er vannacht twee onontplofte granaten op straat uiteen zijn gespat. Eén op de Ceintuurbaan bij de Van Woustraat, overal de ruiten stuk en één in de Spuistraat. Daar is een huis geraakt, geen persoonlijke ongelukken. Het was weer slecht weer, later op de dag klaarde het iets op. Tante Annie is nog geweest en toen die wegging begon ik te huilen want ik wilde mee.

27 november 1943 zaterdag

We zijn vanmiddag uit geweest. Eerst heb ik geslapen en toen heeft Greet mij aangekleed en zijn we Cor wezen halen en Oma Draak. Die zou bij ons weekenden. Het werd al een beetje schemerig en het werd koud. We hebben dan ook flink aangestapt. Oma heeft mij toen mijn pap gegeven, toen werd ik lekker gewassen en daarna naar bed.

28 november zondag

Cor is om kwart voor acht opgestaan en heeft thee gezet, het blad nam zij weer mee naar boven. We hadden nog een beetje echte thee. Oma kreeg een kopje thee met een beschuit op bed. Ik sliep nog heerlijk tot bij half tien. Greet en Cor gingen in bad, toen kreeg ik mijn kopje thee en kwam in het wasbassin. Ik vond het heerlijk zo in het water te zitten. Oma ging zich ook wassen en daarna zijn we gaan ontbijten, het was inmiddels bij elven. Om één uur kreeg ik aardappelen met worteltjes en heb ik geslapen tot bij drieën. Toen heb ik nog een beetje met Greet en Cor meegegeten en een heel glas water leeg gedronken. Ik word nu een echt meisje, mijn twee tandjes beginnen lekker op te komen en als ik lach zijn ze goed te zien. Ik heb in mijn box een bolusje gebakken en op de grond een plasje gedaan, tot overmaat van ramp ging ik er nog in liggen. Oma heeft mij de hele dag gevoed. Om kwart over zeven ben ik naar bed gebracht en nu steun ik af en toe. Ik denk dat het van de wind komt want er staat een geweldige storm.

29 november 1943 maandag

Het was vandaag behoorlijk weer en dus zijn we er even uit geweest. Mijn haartjes beginnen lekker te groeien. Het is tenminste al aardig lang, maar krullen doet het niet. Mijn twee tandjes beginnen lekker te groeien en ik ben nog lekker mollig.

117