Dagboeken over een onderduikstertje 1942-1945

daag bij ons gegeten en toen ik haar zag begon ik weer ouderwets te schreeuwen. Als ik haar zie krijg ik een gevoel dat ik haar wel fijn zou kunnen knijpen of dat ik haar wel tussen mijn (2) tanden zou willen nemen, kort en goed, wij gaan samen te keer als een oordeel. We zijn niet wezen wandelen, ondanks dat het mooi weer was, maar het was ook kolossaal koud.

22 november 1943 maandag

Vandaag is Tante Hennie geweest. Greet en Cor waren nog niet thuis, die moesten naar de notaris en Tante Hennie heeft dus fijn met mij gespeeld. Ze vond me erg gegroeid en erg lief. Ik ben nu wel eens graag in handen, ’s avonds spelen Cor en Greet altijd hop, hop, paardje met mij en dan zeg ik steeds eh. Dat betekent nog meer en dan gaat het maar weer opnieuw, net zo lang totdat ik uitgekleed en in bed gelegd word. Ik geef al allerlei geluidjes. Ta, ta als we uitgaan en als ik iets krijg tah, dat betekent dank. Als ik een hoed zie dan wil ik uit en dat gaat niet altijd.

Ze zijn weer naar Berlijn geweest vannacht. Het moet ontzettend zijn.

23 november 1943 dinsdag

Vandaag hebben Tante Annie en Freddie bij ons gegeten. Tante Annie is met mij uit geweest. En naderhand bracht Cor haar moeder naar de tram en toen ben ik weer mee geweest. Al waait het nog zo hard en al is het nog zo koud, als ik maar op straat ben; en dan kom ik met een paar paarse wangen thuis. Mijn eetlust is nog steeds formidabel, alleen er zijn geen appelen te krijgen, hoe wij ook onze best doen.

24 november 1943 woensdag

Greet is vandaag naar Heemstede geweest en Cor heeft mij gewassen en gevoed. Ik heb in mijn box gezeten en pulk als ik de kans krijg aan mijn gewatteerde dekentje. Ik heb vanmiddag geslapen en wel tot bij vijven. Ja, slapen kan ik ook geweldig, ’s Morgens slaap ik ook altijd lang, tot negen uur of half tien. Joke heeft vandaag met me gespeeld, want ik kreeg honger en Cor was nog niet thuis.

Ze zijn vannacht weer naar Berlijn geweest. De Duitsers hebben in Rusland enig terrein terug gewonnen. Van Italië nog niet veel nieuws en we wachten maar en maken ons voorlopig geen illusies.

25 november 1943 donderdag

Het was slecht weer vandaag. Het heeft gehageld en gestormd. We zijn dus vandaag thuis gebleven en ik heb lekker in mijn box gespeeld, ’s Middags heb ik geslapen van twee tot half vijf. Ik heb ook zo’n heerlijk rustig kamertje.

116