De vernietiging van de Joden in Polen

naar de baden, van daar leidde een andere deur naar de zaal, waar geëxperimenteerd werd met gas en een derde tenslotte van de gaskamer naar die met de ovens. Deze waren gelegen bij de rails naar de begraafplaats.

Een groot podium stond op de vrije plaats. In het kamp waren bijna geen ateliers en slechts enkele werkplaatsen.

DE BEWAKING. - DE BEHANDELING.

Een afdeling van de SS onder bevel van Hauptmann Sauer hield de wacht in het vernietigingskamp van Tremblinki. Het effectief van deze afdeling veranderde zeer dikwijls.

De gevangenen voerden verschillende werkzaamheden uit in overeenstemming met de behoeften van het kamp. Gedurende het werk werden zij ontzettend slecht behandeld en gebrutaliseerd, en de onmenselijkste straffen troffen hen voor het minste vergrijp tegen het reglement van het kamp, of voor elke andere fout. Niet allen werkten. Het merendeel bleef opgesloten in de kamers, het moment afwachtende, waarop de gaskamer ze zou kunnen „ontvangen”.

Dikwijls ook doodde men ze reeds van te voren, op een andere manier. De Duitsers en in het bijzonder de commandant Sauer in persoon, fusilleerden iedere dag een aantal Joden. Iedere namiddag verzamelde Sauer door middel van zijn mannen de overlevende Joden. Dan vroeg hij hun: „Wie is zwak? Wie kan niet meer werken?” De Joden gaven zich niet de moeite te antwoorden. Wie er genoeg van had, kwam

eenvoudig uit de rij naar voren...... en werd onmiddellijk

gedood. Sauer vermoordde op deze wijze, in een enkel uur, begin September 1942, 500 jonge Joodse jongens, den een na den ander.

DE „CAPO’S”.

Diegenen, die men „Capo's” noemde namen een aparte plaats in. Het waren Joden, die belast waren met bepaalde belangrijke functies in het kamp. De meeste Capo’s moesten de kleren van de vermoorden sorteren. Zij voerden dit werk uit op een plaats, die „Lumpensortierungsplatz” genoemd werd.

71