De vernietiging van de Joden in Polen

politieke gevangenen, geel bij de moordenaars, violet voor de homosexuelen. Deze lieden hebben de reputatie gekregen nog meer raffinement in de uitvoering van straffen te hebben bedacht.

Bovendien was men buitengewoon vindingrijk op het gebied van nieuwe straffen, waarvan de lichtste bestond uit 25 zweepslagen. Dinsdag was de „heilige” dag voor deze zweep-séances; het uur en het „programma” waren vermeld door tromgeroffel en affiches. Diverse andere soorten pijnigingen zijn nog te vermelden: men maakte de handen van den „delinquent” vast op de rug, vervolgens hing men hem op aan een galg en men trok hem heftig de armen in de hoogte, totdat zij verticaal boven zijn hoofd uitstaken; de man verloor het bewustzijn, en dan pas liet men hem los. Bij tien, twintig en meer, kon men als dagelijks schouwspel mensen zien hangen aan de galgen, voor het portaal. Een andere sadistische straf: men plaatste den „delinquent” zo tussen het prikkeldraad, dat hij zich niet kon verroeren, noch kon steunen, noch zelfs een arm of been kon oplichten. Men liet hem daar uren achtereen staan; de ongelukkige werd bijna gek, verloor het bewustzijn en viel op het prikkeldraad.

Een ander soort straf was de z.g. „Todesflucht”. Maar de wreedste marteling was wel het ophangen, het hoofd omlaag, slechts aan één voet vastgebonden aan de galg. De ongelukkige gestrafte bleef zo hangen, heftig spartelende, tot hem het bloed uit ogen en oren liep en hij stierf.

Iedere Zondag kwam een van de maitresses van Dolff in het kamp om op Joden te „jagen”. Iedere keer betaalden verscheiden Joden dit „tijdverdrijf” met hun leven.

POGINGEN OM TE ONTSNAPPEN.

De inrichting van het kamp moest aan de Joden iedere gelegenheid om zich te verenigen en zo weerstand te bieden aan de Duitsers ontnemen. In feite kon geen enkele Jood, die veroordeeld was tot de ovenkamer, zich redden.

In het kamp van de gevangenen werd slechts gepoogd te ontsnappen met het doel, zich bij de partisanen te voegen.

Zo konden 14 mensen uit Berlijn hun leven redden, op de eerste dag van hun aankomst; men vermoordde in het kamp twee Joden voor iederen ontsnapte.

68