De vernietiging van de Joden in Polen

Op een totaal van verscheiden duizenden gevangenen leefden er slechts 1500 buiten het kamp. Een honderd ongeveer van de laatstcn kwamen in contact met illegale Poolse organisaties en troffen voorbereidingen om te ontsnappen, door te trachten een woud te bereiken, dat op een afstand van 70 km. van Lublin gelegen was. Gedurende een lentenacht slaagden zij erin, uit een Duits arsenaal enkele van de meest moderne automatische wapens te veroveren. Leden van de Poolse politie hielpen hen in hun onderneming. (Van deze politie, die overigens gemene zaak maakte met de Duitsers in de strijd tegen de revolutionnaircn, communisten en nationalisten!). Vervolgens klommen zij over de muur van het kamp, verlieten de stad en trokken dwars door de dorpen, de indruk wekkende, alsof ze een Pools politiedetachement waren, op weg om het bos van partisanen, die er zich bevonden, te zuiveren. Met het aanbreken van de dag bereikten zij het woud. En aan de rand hingen zij een geschrift op met de woorden: ,,De toegang is verboden aan de SS-moordenaars en hun Poolse politiehonden.” Als represaille zonden de Duitsers 1500 gedetineerden, die buiten het kamp werkten, naar het concentratiekamp, d.w.z. naar de ovens. Onderweg, toen zij te Lublin door de 3-Mei-straat liepen, onder aanvoering van een lid van de jeugdbond, Hasjomcer Hatsair, Kaganowitsch, openden zij plotseling het vuur op de SS, die hen naar het abattoir begeleidden. Het gehele escorte werd gedood. Profiterende van de verwarring konden zich 800 gevangenen redden; 300 anderen werden gepakt op het veld en 400, toen ze de kazernes en militaire arsenalen aanvielen. De opstand duurde een gehele dag. Uit wraak vernietigden de Duitsers alle gedetineerden van het „gevangenkamp”. Kaganowitsch werd dezelfde dag gedood, na 3 soldaten en een 2e luitenant te hebben gedood; hij stierf, met 2 revolvers met dum-dum-kogels in de hand.

Ziedaar, wat het lot was van de Joden van Centraal-Europa. Bijna 2 millioen van hen zijn de dood ingegaan op hun weg door dit kamp. En dit ellendige einde hadden de Duitsers voor hen bereid, eenvoudig om hun kogels te sparen.

69