De vernietiging van de Joden in Polen

Desondanks hadden de Duitse bezetters geen al te groot vertrouwen in dit zo verkleinde ghetto en troffen maatregelen om het nog verder te versplinteren en de fabrieken naar verschillende plaatsen in de omgeving van Warschau te verhuizen.

De Joden van hun kant namen het vaste besluit zich te verweren en in niets hun mensenrechten aan te laten tasten.

In December werd in de Milastrasze de eerste SS-man door Joden doodgeschoten. Vanaf deze dag waagde geen Duitser zich meer in het ghetto.

Voor dezen énen nccrgcschoten SS-man arrangeerde de SS Gruppcnführer Strop, de nieuwe chef van de Warschause Gestapo, een ontzettend bloedbad. De Milastrasze werd door enige honderden SS-mannen omsingeld. Alle mensen, die aan-getroffen werden, werden doodgeschoten. Veel werd niet gevonden. De Duitsers bedekten de kelders van de huizen met granaten. Toentertijd waren de bunkers nog niet voltooid. (December 1942).

18 JANUARI 1943: DAG VAN DE GEWAPENDE BOTSING TUSSEN JODEN EN DUITSERS.

De laatste dagen van het jaar 1942 verliepen ogenschijnlijk rustig. Maar het was slechts de stilte voor de storm. Naar buiten leidden de Joodse arbeiders hun ellendig bestaan verder. Maar in het geheim probeerden ze zich op alle moge-lijke manieren wapens en munitie te verschaffen. Dat duurde tot 18 Januari 1943. Op deze dag is het tot een botsing gekomen. Het was voor de Duitsers als een donderslag bij heldere hemel.

Een Poolse geheime krant, „Przez Walkc do Zwycicstwa” — die de eerste gewapende botsing tussen Joden en Duitsers beschrijft, meldt, dat de zeer zwaar bewapende politie-agenten en SS-mannen tegenover de hen aanvallende Joden in totale verwarring geraakten en velen van hen zich zelfs zonder tegenstand lieten ontwapenen. Dezelfde krant geeft ons nog de volgende bijzonderheden over dit eerste treffen:

Op 18 Januari, ’s morgens om 6 uur, omsingelden sterke politie- en SS-afdelingen in volle wapenuitrusting de ghetto-straat en sloten alle uitgangen af. de een na de ander. In vele

40