De vernietiging van de Joden in Polen

„helemaal alleen! Schiet mij dood!" Eindelijk verlieten wij „deze hel. Nu nog klinken mij de kreten, tranen en de revolverschoten in de oren.

„Op de terugweg berichtte mij de heer Ch. bijzonderheden over het transport. Bijna alle treinen werden naar „Tremblinki gebracht. Iedere dag gaat er een trein, die 58 „wagons omvat. Iedere wagon vervoert 100 personen, daarbij „2 wagons voor het personeel. Sedert een paar dagen heeft „men het dagelijkse contingent nog verhoogd, om een aantal „van 10.000 personen te bereiken. Men wil een tweede „trein organiseren. Tot zolang perst men het dubbele aantal ,,in de wagons. De transporttoestanden zijn van dien aard, „dat reeds onderweg, gedurende de eerste etappe, een „gedeelte sterft."

Dezelfde auteur vertelt.dat men op 3 Augustus een geheel kinderhuis heeft weggezonden. Hun leider, arts en schrijver tegelijk, een even verstandig als grootmoedig mens, ging zelf aan het hoofd. Hij liep door de stad, met een uitdrukking van opgewekte gelatenheid op zijn gezicht. Zijn naam was: janusz Korczak. Op zijn armen droeg hij de twee jongste kinderen. Zo leek hij geheel en al het evangelische zinnebeeld van den goeden herder te zijn — maar, ach, inplaats van zijn kudde naar het geluk te voeren, moest hij hen in de dood leiden. Op 12 Augustus merkt de auteur op:

„Ik heb twee grote ladderwagens gezien, vol met de lijken „van heel kleine kinderen, nauwelijks twee jaar oud.”

Dan lezen wc onder de datum 19 Augustus:

„Gisteren werd een decreet gepubliceerd, waarbij alle „Joodse kinderen moeten verzameld worden, alsook diegenen, „die geen arbeidskaart hebben. De hardheid, die men bij de „selectie der kinderen toont, is bijzonder duivels. Heden-„avond zag ik op de hoek Gesiastraszc en Okopowastrasze, „een dicht gedrang van groepen van 150 tot 200 kleine „kinderen. Voor hen stonden enige Duitsers, die hun geweren „op de groep richtten. De kinderen waren dol van angst. Ze „weenden, de een probeerde zich achter de ander te verschuilen. Ze beten elkaar in de vingers. Niet ver van hen „stond een groep vrouwen, waarschijnlijk de moeders, een „van deze scheurde zich uit de groep los, stortte zich op een „der Duitsers en verklaarde hem iets. Zij gestikuleerde en „wees op een der kinderen. Daarop brulde haar de Duitser

31