De vernietiging van de Joden in Polen

„en een geweldige golf brengt ons onverwacht naar de tweede „étage omhoog: want er blijft nog altijd de hoop, dat ze „misschien beneden genoeg offers opjagen zullen. Van tijd „tot tijd verneemt men van het parterre revolverschoten. „„Schieten ze in de lucht?” fluister ik tegen mijnheer Ch. „Hij kijkt mij slechts verwonderd aan en geeft geen antwoord. „Langzaam dringen wij er ons doorheen en komen boven aan. „Daar zijn minder mensen, maar de stank is ook daar niet uit „te houden. De mensen zweten en zijn ziek; zij zijn gedwongen „hun behoeften op de plaats waar ze zich bevinden, te verdichten, want het is onmogelijk zich te bewegen, en naar de „gang te gaan. De meesten zijn vies en in lompen gekleed; „slechts weinigen zijn beter aangekleed — dat zijn de intellectuelen.

„Op de derde étage schreit, neen jammert een vrouw: „„Men heeft ze meegenomen!” Iemand vertelt mij, dat men „haar haar beide kinderen afgenomen en in de trein geladen „heeft. Zij wil tot iedere prijs weg;uit alle macht probeert ze „de haar omringende massa voorbij te glippen en er uit te „komen. Een man houdt haar tegen. Is het de vader? Toch „gelukt het haar zich vrij te maken en naar het raam te hollen. „De plaatsen bij het raam zijn vrij, ondanks de dichte mensen-„massa. Nu begrijpen wij het. Nauwelijks heeft ze zich uit het „raam naar buiten gebogen, of een schot weerklinkt. Niemand „is gewond. Maar de vrouw valt om als een vod in mensen-„gedaante. Vier uren hebben wc in dit huis der verschrik-„kingen doorgebracht.”

........Ja, ik was daar, verstijfd van schrik, onuitsprekelijk

„aangedaan. Het leek mij, alsof we op een perron waren „en op de trein wachtten. Maar plotseling kwam mij een „woord, een scene in de gedachte, dat het een dodentrein „was, waar men op wachtte, dat al deze levende mensen „gefolterd door elkaar geworpen werden, dat ze op hun vernietiging wachtten. Ik hoorde mensen zeggen: „Ik ga nu naar „beneden. Alles is beter dan dit wachten, dit indommelen, „ik ga!” Anderen zag ik, gek van angst, buiten bewustzijn „geraken, als ze hoorden, dat de Duitsers gekomen waren en „een nieuw deportatiecontingent verzamelden. Een jong meisje „in een gescheurd japonnetje holde naar buiten, klemde zich „aan de schouder van den heer Ch. vast en schreeuwde: „Ze „hebben ze me alle vier afgenomen. Ik ben helemaal alleen,

03