De vernietiging van de Joden in Polen

„etige zieken op brancards naar beneden, en zetten ze op de .riksja’s (tweewielig rijtuigje voor één persoon). Ik verneem, „dat het ziekenhuis wordt verhuisd. Alle zieken worden naar „de „Umschlagplatz” gebracht. Onderweg ontmoet ik in lom-„pcn geklede en uitgehongerde gedaanten uit de „Punkten” „(zo heten de armhuizen in het ghetto). De wagens zijn om-„singeld door de ordedienst, onder toezicht van de SS. Dan „tref ik een paar honderd vrouwen en mannen, die de gele jodenster dragen; dat zijn immers de Duitse en Tsjechische „Joden. Op een wagen worden hun koffers meegedragen. „Voor de hoeveelste maal sleept men hier reeds mee? Zij heb-„ben er geen erg in, dat dit hun laatste tocht is. Met de Duitse „Joden speelt de SS comedic tot het eind, ze laten zelfs hun „bagage voor hen naar de „Umschlagplatz” brengen.

„Onderweg dezelfde tonelen. Eindeloze treinen van wagens „met armen, riksja’s met zieken. Overal de SS, het geweer „in de aanslag. Alsof deze armen en zieken weglopen konden. „Belachelijk leken die tot aan de tanden gewapende SS naast „de grijsaards en kinderen, naast deze ongelukkige gestalten.

„Uit de Dzielnastrasze komt een optocht, een paar honderd „mannen, slechts weinig vrouwen zijn er bij, zeer sterke SS „bewaking met machinegeweren. Wij vernemen, dat het de „gevangenen uit de Joodse gevangenis zijn. Nog is niemand „op de gedachte gekomen: hoe is het mogelijk. dat gevangenen, die anders toch nooit uit de gevangenis ontslagen „zouden zijn — bijna allen waren ter dood veroordeeld —, „dat deze gevangenen nu naar een kamp werden verhuisd? „En wat moet dat met de zwaar zieken in een kamp. zieken „na de operatie, die niet aangeraakt mochten worden, zieken „met hoge koorts, arme uitgehongerde kinderen, wat moet „men met al dezen in een kamp? Dat gaat toch niet allemaal „naar één kamp? Ziet zo de werkverruiming in het Oosten er „uit? — Maar in deze dagen werd er niet logisch gedacht. „All en hadden hun hoofd verloren, zelfs de meest nuchtcren.

„De mensen, die op de riksja’s, voertuigen en in groepen „van 4 naar de „Umschlagplatz” gebracht worden, houden „zich akelig stil. Men hoort nergens huilen.

„Maar de SS schoot ononderbroken, in het bijzonder op de „ruiten, alsof zij reeds toen vermoedden, welk gevaar voor „hen achter deze ruiten dreigde, weliswaar eerst 9 maanden „later.”

27