bezig met een Amerikaans boek: Through the Shadows, van Al Jennings, waarin het leven der Amerikaanse gevangenen veertig jaren geleden plus het cowboyleven wordt beschreven. Verouderd, zou je zeggen, maar springlevend geschreven en hoogst boeiend, vooral omdat er het leven in voorkomt van O’Henry, een beroemd Amerikaans schrijver, die zelf in de gevangenis heeft gezeten. Dan nog het schrijven van een brief van tijd tot tijd en spelen van een partij schaak met een der broeders per dag sedert kort. Je ziet dat mijn tijd gevuld is.
Van mijn familieleden ben ik nog de enige die hier is. Mijn broer Joop en zijn vrouw zijn eergisteren op transport gegaan, een dag daarvoor een dochtertje van oom Jaap. Ikzelf heb op de lijst gestaan, maar ben daarvan weder geschrapt. (Zie verder boven).
Hoe maakt mams het? Heeft zij het druk? Heb jelui een nieuwe juf? En een goede en vertrouwde? Ik hoop dat het leven voor jelui een beetje vlot verloopt en dat mams niet te veel vermoeid raakt. Als ik hier de wind hoor, moet ik dikwijls aan jelui denken. Geef mams mijn allerbeste groeten en zeg haar dat ik het materieel goed maak. Voor jeljii allebei een stevige handdruk en in gedachten veel goeds.
Paps
13