13 december [1942]
Lieve Rutteke,
Een speciaal woordje voor jou. Het is niet 20 gemakkelijk van hieruit normaal contact te onderhouden; dat zal je misschien van mams wel gehoord hebben. Ik dank je voor de twee epistels die ik van je ontvangen heb en waaruit duidelijk de stand van je gezondheid viel op te maken plus het harde regiem waaronder je studietaken je stellen. Ik hoop dat de winter je gezondheid niet te zeer zal schokken en dat je studielust en intelligentie op peil blijven. Dan zal het met jou wel loslopen.
Wat mij betreft, ik ga zoals dat heet, vooruit, tenminste wat mijn gezondheid aangaat. Ik vermag echter niet in de naaste toekomst te zien. Mijn doktoren hebben mij gelast voorlopig nog het bed te houden. Intussen verluidt hardnekkig dat 15 dezer voorlopig het laatste transport gaat en dat de transporten niet vóór 15 januari weer zullen worden hervat. Dit met het oog op de viering van Kerstmis en Nieuwjaar. Met Kerstmis zal hier namelijk voor de Duitsers en hun hoge gasten een groot feest worden aangericht met veel kerstbomen en muziek. In afwachting van de 15de januari zal ik dan kunnen omzien naar een nadere regeling van mijn positie, waarmede ik uiteraard thans al bezig ben. Wat eruit worden zal, valt op het ogenblik niet te voorzien. Vaststaat echter dat ik mijn lichamelijke positie hier aanzienlijk heb verbeterd sedert mijn vertrek uit Amsterdam en dat ik mij ook geestelijk
11