In Depot

heeft van het geval gehoord: zij maakt in het dagrapport een aantekening dat het raadzaam is, patienten op een ändere, minder drastische wijze te behandelen. Met de schoonmaaksters is het Nieuwe Testament de barak binnengekomen. Het zijn gemengd-gehuwden en onder haar zijn gedoopten. Eén harer las sedert een dag of wat zo tussen het werk door een blinde patient op zijn bed een paar hoofdstukken uit het Testament voor. Vanmorgen was een buurman geprikkeld en kwaad: ‘Neemt u mij niet kwalijk’, interrumpeerde hij, ‘maar ik ben Jood, en het is hier een Joodse omgeving en het hindert mij dat u u hier uit het Nieuwe Testament laat voorlezen.’ Een half uur later wordt de opposant in de dokterskamer ontboden. De dokter (een Protestants gedoopte, vroeger lid van een kerkeraad): ‘Is het waar, dat u u hebt verzet tegen het voorlezen van het Nieuwe Testament?’ ‘Verzet niet, maar ik voelde mij als Jood gehinderd en ik was geprikkeld doordat ik ziek ben en slecht geslapen had.

Ik zou mij óók gehinderd gevoeld hebben door het voorlezen van de Thora. Want ik ben niet godsdienstig.’ ‘Wat hebt u precies gezegd?’

‘Dat ik mij gehinderd voelde.’ ‘Meer niet?’ ‘Ik heb u het precies verteld. Méér heb ik niet gezegd.’ ‘Wilt ge dat zwart-op-wit geven?’ ‘Ik sta niet voor een rechter van instructie. Ik ben gewend de waarheid te spreken.’

‘Ik zal van deze zaak werk maken.’ ‘Het spijt me als ik iemand gehinderd heb. Als dat zo is, ben ik bereid mijn excuses aan te bieden. Ik was alleen gehinderd doordat ik mij onprettig voelde.’ ‘Dan zullen we het daarbij laten.’

dinsdag 15 juni De gemengd-gehuwden hebben bericht gekregen, dat zij hun besluit wat betreft de sterilisatie tot donderdag a.s. mogen aanhouden. Twee Joodse dokters zullen voor die tijd een verklaring van de betekenis en de gevolgen van de sterilisatie geven. Gisteren was een desbetreffende getypte mededeling aangeplakt in de vestibule van de Registratiezaal, waar het Symphonie-orkest zijn derde concert voor een stampvolle zaal gaf, maar deze keer zónder de vererende tegenwoordigheid van de commandant. Het tweede concert heeft hij nog bezocht.

De Joden mogen zich nu verder onder elkaar amuseren, onder toezicht van o D-ers, die als suppoosten fungeren. Dagelijks debat over de duur van de oorlog. Broeder: ‘Ik heb net twee Joden gesproken. De een zei: de oorlog duurt nog eenentwintig jaar; de ander: nog drie jaar.’

Interruptie: ‘Zeker Portugiezen!’ Men blijft ontevreden over de Engelsen en Amerikanen, die niet snel genoeg opschieten, om de expeditie van alle Joden naar Polen te voorkomen. ‘Man, maak je toch niet druk voor de dag van morgen ! Vóór de oorlog heb je dat toch óók niet gedaan. Toen heb je je ook niet af gevraagd wat de dag van morgen zou brengen. Toen kon je toch óók de volgende dag dood zijn zonder dat je je daarover een dag tevoren druk maakte? Waar maak je je nu dan druk om?’

42