In Depot

koffers met levensmiddelen en kledingstukken totaal leeggeplunderd.

Het verschijnsel valt samen met de achteruitgang van de binnenkomst van pakketjes. Vele Joden krijgen van buiten niets meer sinds zij geen verwanten meer in de stad hebben; zij lijden gebrek.

dinsdag 12 oktober In het kamp heerst een zenuwachtige stemming naar aanleiding van het i p A-gerucht, dat de Duitsers en Russen achter de schermen bezig zouden zijn te onderhandelen over een afzonderlijke vrede. Van buiten het kamp geen berichten, die het gerucht kunnen bevestigen. Natuurlijk allerlei politieke combinaties en vrees, dat het die kant uitgaat. Het gerucht is zeer onwaarschijnlijk, of het moest zijn, dat Duitsland pogingen doet een afzonderlijke vrede te verkrijgen: Rusland heeft op het ogenblik het hele spel in handen.

woensdag 13 oktober De laatste paar dagen hebben zich in barak 82 b van het ziekenhuis nieuwe gevallen van kinderverlamming voorgedaan. Ook in het weeshuis. Ook vele gevallen van difterie en geelzucht, die sedert enige tijd in het kamp heerst. Voor het desbetreffende gedeelte van het ziekenhuis en het weeshuis is een strenge quarantaine afgekondigd: een cordon van prikkeldraad scheidt ze van het publiek, bezoek is niet toegestaan. Nochtans: doktoren en verpleegsters gaan vrijelijk in en uit en mengen zich onder het publiek. Zij gevoelen niets voor het isolement. Een verpleegster, die in de nieuwe revue meespeelt en voor het welslagen daarvan onmisbaar is verklaard, verschijnt nog altijd op de repetities. De stoker van 82 b. wiens vrouw daar verpleegd wordt, komt dagelijks in nauw contact met zijn vrouw en gaat ongehinderd om in zijn eigen woonbarak. Dr. Spanier heeft de Duitse autoriteiten in overweging gegeven, met het oog op de kinderverlamming dinsdag a.s. geen transport te doen plaatshebben. De Obersturmführer heeft het advies naar Den Haag doorgegeven.

donderdag 14 oktober Ziekenbezoek aan Schlesinger. Gisteravond om halfnegen. Kamertje vol met mensen. Schlesinger in nachthemd.

Bij binnenkomst reusachtige armzwaai als van een dictator, die zijn gunsten verleent, stevige handdruk, theatraal: ‘Na, mein Freund!’ Slaat met forse ruk slip van zijn deken terug, gipsverband tot aan zijn heup komt te voorschijn. Slaat mij met trots gade: het verband is van boven tot haast beneden in inktpotlood beschreven, recht en schuin, met dedicaties, gedichtjes, handtekeningen van vrienden en bewonderaars. In zijn blik: ja, hoe vind je zoiets? Niet geweldig? Ik kijk hem bevaderend aan.

Iedere nieuw komende bezoeker moet zijn gipsverband, als het omhulsel van een mummie, van historische waarde, bekijken. Na het bezoek aan

182